SMAKER 001//plantsoen achter het st. Jan Lyceum
Voor mij is dit een heel bijzondere plek omdat je een enorme ruimte ervaart.
Een vergezicht dat uitkijkt op de Zuiderplas.
Afgelopen winter bijvoorbeeld zag je vanaf hier mensen schaatsen.
De ruimte die je hebt, de lucht, de rust, een kwaliteit.
Het is fijn om hier te vertoeven.
Om er ’s avonds nog even naar toe te lopen en een sigaartje roken.
Er komen hier veel joggers, mensen die hun hond uitlaten.
’s Zomers gaan badgasten richting de Zuiderplas en weer terug, fietsers richting het provinciehuis.
Het plantsoen ligt tegen de school aan, maar toch blijf je de ruimte ervaren als heel open.
De gemeente wil de school hier laten uitbreidden…
heel jammer…
Je krijgt op die manier een totaal ander beeld.
Het bestemmingsplan is nog niet vastgelegd.
Het is een paradijselijke plaats.
Ik denk aan vruchten, een aardbei misschien….
Brasschaat, onder Antwerpen, daar heb je een park met die zelfde open ruimte als ik hier ervaar.
Vroeger was het een kasteel, met een enorm terrein met bos.
De kasteeleigenaar destijds heeft een groot gazon aan laten leggen, met een theehuis erop.
Een mooie groene, open plek.
Afgelopen zomer was hier een groep bezig langzame vechtbewegingen uit te voeren, als een soort dans.
Een groot grasveld, vooral het grasveld spreekt me aan.
Ik denk aan een zomervrucht, sappig.
Het kan ook abrikoos zijn…
SMAKER 002//Bosschebroek
Het is zo bijzonder, dat gewoon grenzend aan de oude stad een natuurgebied ligt.
Waar we nu staan is dan zo’n beetje de eerste nieuwe uitleg van den Bosch, nadat ze begonnen uit te breidden.
Het is…..
Ja, het is rustgevend….voor mij.
Het is een plek waar ik naar toe loop als ik de pest in heb, maar waar ik ook elke ochtend met de hond loop.
Ik loop dan de hele route. Langs de dijk, de stadwallen tot aan wat nu het pontje is.
Z’on beetje bij de eerste huizen daar.
Vroeger was daar zelfs een gemaal.
Dat is nu verplaatst naar de andere kant van de polder.
Midden in de Bosschebroek zie je rondom bebouwing, het leven van den Bosch en van Vught.
Een natuurgebied dat zo puur is, zo simpel.
Heeft iets….
Een gebied met zoveel natuur, zo dicht bij de stad.
Ik zou niet weten waar je dat nog meer ziet.
Of je zou bij de zee moeten wonen…
Ik ben eigenlijk een zeemens, maar hou ook van het water en het platteland, zoals in Zuid West Friesland.
Kijk daar loopt een konijn!
Geweldig he!
Een beschermd natuurgebied grenzend aan de oude stad, dat is heel bijzonder.
Als ik met de hond ga wandelen heb ik altijd een schaartje in mijn zak.
Ik maak polderboeketten voor op de tuintafel.
Nu even niet, omdat ik op vakantie ga.
De bloemen die ik pluk smaken niet kruidig, ze hebben juist weinig smaak.
Kattestaart, Knoopjeskruid, Kaarsjeskruid, allemaal paars van kleur.
En boerenwormkruid, Mooi geel.
Deze plek smaakt heel helder, kruidig.
Eerder appel dan perzik,
Meer citroen dan mandarijn.
Ik denk aan fris groen; dille, peterselie, lekkere frisse smaken!
SMAKER003//Bosschebroek
Als je de Bosschebroek in fietst zie je het water, het groen.
Ik kan niet precies de plek aanwijzen, eigenlijk is het hele gebied bijzonder.
Het ligt zo dicht bij de stad, het is een open veld met verschillende soorten natuur erin.
Ik heb ik weet niet hoeveel konijntjes zien lopen bijvoorbeeld.
Je ziet de koeien, het water en een grote verscheidenheid aan watervogels…..
En dan kijk je om en zie je de Sint Jan en dan weet je dat je zo in de stad bent.
De stadswallen kun je mooi zien.
De afscheiding van waar de oude stad was.
Het is eigenlijk niet te geloven dat dit zo dichtbij is!
Dat maakt het bijzonder.
Deze plek smaakt gezond, naar dingen uit de natuur.
De koeien die daar grazen, een konijntje dat daar loopt.
Alles lijkt puur, de smaak van deze plek is gewoon puur.
Een kruidige smaak, door de wilde begroeiing.
Ook fris met een wat wilde bloemige smaak.
SMAKERS004//woonboot aan de Buitenhaven
We hebben dertien jaar geleden deze boot met deze ligplaats gekocht.
Het was voor ons eigenlijk toeval.
De eigenaren destijds hadden een huis gekocht.
Toen hadden we zoiets van; Wat zouden ze met het schip gaan doen, zouden ze dat willen verkopen?
Dat wilden ze uiteindelijk, al duurde het wel even.
Mijn man is een schipperszoon en vaart al vanaf zijn geboorte.
Hij is na de middelbare school met zijn ouders gaan varen, daarna in loondienst.
Toen kregen wij verkering.
We woonden in een studentenflat in Amsterdam, daarna in een andere flat en vervolgens konden we dit schip kopen.
Dat is nu dertien jaar geleden.
Ik heb nog nooit zo lang op één plek gewoond.
We wonen door het hele schip.
Aan de achterkant waar het zonnescherm hangt, dat heb ik deze zomer gemaakt, daar slapen we.
Daar is een doorgang naar beneden.
Helemaal voor in hebben we de badkamer, dan de keuken, woonkamer, zithok, werkplek.
Dat allemaal in een ruimte.
De betimmering die er in zat hebben we helemaal leeggehaald en zijn opnieuw begonnen met verbouwen.
Daar zijn we nu nog steeds mee bezig.
Deze plek, daar hebben we zo mee gemazzeld.
We hebben overal gewoond.
Het enige dat we zeker wisten is dat ik nooit naar Nijmegen wilde en mijn man nooit naar Rotterdam.
En bij den Bosch hadden we zoiets van….
We waren er eens een weekje geweest om de vorige eigenaren te helpen met het schip.
We hadden er niet een heel positief, maar ook geen negatief gevoel bij.
Dus we besloten het maar te proberen.
Deze straat is echt zo geweldig.
We hebben zulke toffe buren.
Het schip is heerlijk, we kunnen nu ook varen.
Maar als we de haven weer invaren, dan voel ik me echt thuis
Dan is het plaatje compleet. Ik wil ook absoluut niet meer weg.
Dit is de enige plek waar je met een woonboot kan wonen in den Bosch.
Er zijn zes plaatsen. Het is hier prachtig.
De woonschepen wilden ze meer richting de flat verplaatsen, maar dat is gelukkig niet doorgegaan.
De mensen die hier wonen, het contact met de buren maakt dat ik deze plek geweldig vind.
We zorgen voor elkaars post,
we zorgen voor elkaars katten als dat nodig is,
eten af en toe bij elkaar.
Het contact met de buren is voor mij heel belangrijk.
Deze plek smaak hartig, warm en veilig.
Een warm welkom. Niet bitter, niet al te zoet ook, zeker niet weeïg.
Lekker hartig, meer een quiche dan een lolly.
Een uitje, een boerenomelet, een hartige pannenkoek.
SMAKER005// Sint Joris straat
Ik ben geboren op deze plek en heb hier een hele fijne tijd gehad.
Ik heb zes zussen en een broer. Mijn vader had hier een kapperszaak.
We hebben het hier heel goed gehad. Deze omgeving is voor mij heel erg belangrijk geweest.
Ik ben eigenlijk nooit verder het centrum uit gegaan.
Ik ben in deze omgeving naar school gegaan,
heb hier in de buurt op kamers gezeten en nu woon ik op de van der Weeghensingel.
Dit is voor mij een hele bijzondere omgeving.
Mijn vriendin waar ik vanaf mijn twaalfde vriendin mee ben woonde in de Ververstraat.
We woonden heel dicht bij elkaar. Hier heeft zich heel veel afgespeeld.
De Sint Joris straat was voor mij heel prettig
Wij waren met acht kinderen.
Ons huis was een plek waar iedereen naar toe kwam omdat het heel centraal in de stad lag.
Familie en kennissen verzamelden zich hier.
Het was een ontmoetingsplaats.
Mijn zussen zijn elders gaan wonen, maar ik woon nog steeds dicht bij het centrum.
Nu zie je ook met carnaval bijvoorbeeld dat het zich hier weer afspeelt.
Ook de jeugd komt altijd hier.
(de kamer is gevuld met jongeren)
Dat is ook wat ik van huis uit heb meegekregen.
Bij ons was altijd iedereen welkom. We hadden acht kinderen en een groot huis.
De gang was dertig meter lang, je kon er rolschaatsen.
We zaten weinig met tien mensen aan tafel, eerder met vijftien.
Toen mijn moeder enkele jaren overleed, kreeg ik een kaart van een vriendin van de lagere school.
Ze schreef; Ik heb zo’n goeie herinnering aan je moeder, in een groot koud huis was zoveel warmte.
Dat is ook wat ik me herinner.
Het smaakt warm, niet gekruid.
Mijn moeder….
Cake!
Cake, balkenbrij, gehaktballen en soep, dat waren de specialiteiten van mijn moeder.
Cake, Ze bakte altijd cake. Bij ons thuis hing altijd een baklucht.
SMAKER 006// st. Jacobsstraat
We hebben hier een heel leuk huis.
Met onze werkplaats zaten we al twaalf jaar in deze straat en toen hebben we dit pand kunnen kopen.
Van lieverlee wordt het steeds maar leuker in deze straat.
Drie jaar geleden zijn we hier komen wonen.
Alleen de zijmuren zijn blijven staan.
De ligging maakt deze plek heel bijzonder.
Als ik thuis kom, dan heb ik het idee dat ik op vakantie ben.
Ik zou nooit meer uit dit straatje en de binnenstad weg willen.
Het is een heel rustige straat, maar zodra je de hoek omgaat sta je midden in de stad.
Ik studeer Bosschologie, de leer van de stad.
Heel veel toeristen die de stadwandeling doen, komen hierlangs met vragen.
In veertienhonderd was dit straatje er al.
Deze straat is vernoemd naar St Jacob, de patroonheilige van de wandelaars.
Als je naar Santiago de Compostella gaat lopen kom je daar ook st Jacob kerk tegen.
Achter ons huis staat de st Jacobskerk.
Als je naar Santiago gaat lopen, dan kun je daar nog een stempel halen.
Er wonen veel jongeren hier tussen de vijfentwintig en vijfendertig en wat ouderen, waaronder wij.
We gaan heel veel met die groep om, samen een borrel drinken op straat ’s avonds.
Wij zijn echte Bourgondiërs, gaan vaak nog even de stad in.
Dit is een zoete, pittige plek.
Het sociale van deze staat smaak zoet.
Zoet met veel pit!
SMAKER 007// st. Jacobshofje
Wij zijn op bezoek in den Bosch en vinden dit echt een hele mooie plek.
Als je onder het poortje doorgaat kom je in een tuin met allemaal huizen eromheen.
We vinden het hele mooie huizen, een beetje oud. In de tuin staan veel fruitbomen en kruiden.
We zouden het alleen nog mooier vinden als het gras beter gemaaid zou worden, dan is het iets netter.
En meer bloemen, dat zou ook mooier zijn.
Ik zou er ook nog een beeld bij in zetten.
Het beeld dat er staat vind ik ook wel mooi.
Best leuk, een tuin waar iedereen in kan zitten.
Alleen soms wat lastiger als je niet alle buren wilt uitnodigen!
Voor ons smaakt het hofje naar de appel aan de boom.
Mogen we die gebruiken voor de SMAKER?
Naar munt en bloemen, die kunnen we hier ook plukken.
Ik wil er ook wel grapefruit in, dat smaakt lekker fris.
Mmm, echt lekker!
Moet je proeven!
(madeliefjes uit het gras worden erbij gezocht)
Mogen we ook een naam bedenken?
Dan noemen we hem Ayibe!
SMAKER 008//Ovidiuslaan met uitzicht op de IJzeren vrouw
Deze plek is echt een hele bijzondere plek.
We zijn net terug van vakantie.
Wat je zoekt als je op vakantie gaat hebben we als we hier zitten.
Je kunt lekker weg kijken, over het water.
We hadden op dit huis geboden, ondertussen gingen we naar Indonesië.
Toen we terugkwamen hadden we nog niets gehoord.
De makelaar vertelde ons dat het huis verkocht was….
En dat wij de kopers waren!
De woning was nog helemaal jaren vijftig.
Er was sindsdien niks meer aan gedaan.
Geen centrale verwarming, zelfs geen gas.
De kinderen schrokken er wel van, maar daardoor waren er nog wel veel karakteristieke elementen aanwezig.
De glas in lood ramen bijvoorbeeld.
Met het water hier, hebben we een zwembad voor de deur.
Het is heerlijk om in te zwemmen.
Als je zwemt, kun je zelf de st. Jan zien.
Waar vind je dat nou nog meer?!
Zwembroek aan, vanuit onze tuin, de straat over en dan het water in en na het zwemmen even onder de tuinslang.
Toen we hier kwamen wonen hebben we er allemaal klaprozen ingezet.
Deze plek associeer ik daarom met de smaak van klaproos.
Maar hoe smaakt klaproos eigenlijk?
Wacht, ik heb een flesje met klaproossiroop….
Nou ja, wel lekker, maar of dit nu klaproos is?
Nu staat er echt van alles in de tuin.
De meeste planten zijn vaste planten.
Af en toe verdwijnt er wel wat, maar dat is niet zo erg.
Die dahlia’s zetten we er in het voorjaar in.
’s Winters moeten we de knollen eruit halen, anders verrotten ze.
We hebben ook nog een moestuin, maar daar zitten we eigenlijk niet zo vaak.
Het is hier zo fijn.
In onze achtertuin hebben we, samen met de buurvrouw een wand met allemaal fruit struiken.
Frambozen, bramen en een Japanse wijnbes.
En daar staat nog een amandelboom.
Wist je dat de kern van perzik door bitterkoekjes gaat?
Het is een hele intense smaak.
Het is ook familie van de perzik en de abrikoos.
Hier de rozemarijn, tijm, basilicum.
Deze smaakt echt naar citroen.
En wat is dit?
Peterselie?
Echt?
Ja, inderdaad.
SMAKER 009//Taxandriaplein
Ik vind dit een hele bijzondere plek omdat ik hier vaak speel.
Daar bij de Hobbel kan je bijvoorbeeld speelgoed lenen om mee te spelen.
Je moet dan een TAX betalen.
Die kan je weer verdienen door bijvoorbeeld in de punt te klimmen, of te hinkelen.
Voor twee TAX kun je skates lenen.
Het allermooist van deze plek vind ik de vogelkooi.
Ekkie verzorgt de vogels.
Hij woont hier ook in de buurt.
Als hij er bij is mogen we eieren zoeken bij de vogels.
Ik heb zelf nog nooit een ei gevonden, maar mijn vriendinnetje wel.
Kijk zie je die vogel?
Mooi he!
Er is ook een vogel bij die niet meer kan vliegen.
Die is ziek aan zijn vleugel.
Ik vind het hier naar appel smaken, want dat vind ik heel lekker.
En bloemen.
Zal ik die hier zoeken?
En iets met de vogels….
SMAKER010//Skateplek bij het Zuiderpark
We komen hier altijd als het mooi weer is met een hele grote groep en dan barbecueën we ’s avonds.
Nu is het rustig, omdat het slecht weer is.
In het weekend en vooral als het lekker weer is zijn er sowieso altijd mensen die ik ken en dan spreek ik ook met mensen af.
Vandaag bijvoorbeeld zijn we eerst de stad ingegaan.
Als we daar uitgekeken zijn, dan gaan we hier skaten.
Als het te druk is in de stad is dit wel een goeie plek om te skaten.
Soms spreken we af dat we gaan barbecueën.
Iemand neemt dan een barbecue dingetje mee en dan gaan we met zijn allen naar de Super of de Albert Hein.
Daar kopen we dan vlees en alles.
We zitten dan daar in het gras of hier op dit dingetje.
Ik denk dat deze plek nu vier jaar bestaat.
Hiervoor was het heel anders, je kon er echt niks.
De gemeente had zoiets van we moeten het veranderen, het is zo oud enzo.
Toen hebben ze met Stijn Dunnewijk (beetje het hoofd van de skate organisatie in den Bosch)gepraat van wat er ongeveer moet komen. Daar is dit uitgekomen.
Het is nog steeds niet helemaal perfect, maar beter dan niks.
Maarja, zo is het eigenlijk samengesteld.
De gemeente heeft wel de meeste inspraak over hoe het wordt.
Deze plek is bijzonder omdat het gezellig is als het lekker weer is.
Qua skaten is dit niet de beste plek, maar het is er meestal wel gezellig.
In de zomervakantie is zijn er vaak ook veel kleine kinderen.
Vaak meer kleine kinderen dan ouderen.
Die komen hier gewoon zelf naar toe.
Er zijn wel kleine kinderen die best goed zijn met skateboarden.
Die doen ons dan wel na en vragen ook hoe dingen moeten enzo.
Dat is wel grappig.
Je wilt niet steeds de zelfde dingen doen, dus vooral op zo’n dag als vandaag probeer je dan andere dingen.
Je hebt geen zin, bent moe en het is niet zulk lekker weer, daarom ga je een beetje kloten, een beetje rondzoeken wat je moet doen en dan krijg je wel belachelijke dingen.
Als je pech hebt dan breek je iets.
Vooral in de begin jaren breek je vaak iets.
Je hebt dan minder gevoel, minder evenwicht en weet niet goed hoe je je op moet vangen.
Als een klein mannetje heel hard valt, dan valt ie gewoon.
Kleine kinderen vallen dan vaak voorover en breekt je pols zo doormidden.
Je ellebogen zijn wat sterker, daar kun je wat meer hebben.
Meestal blijft het bij een schrammetje of blauwe plek en ben je er met een week weer vanaf.
Als je moeilijkere dingen probeert gaat het meestal tien keer mis en een keer goed.
Iedereen heeft hier respect voor elkaar.
We hebben ook onze eigen skatehal.
Deze is overdekt en daar bouwen zelf aan.
Elk half jaar wordt het overnieuw gebouwd, een nieuwe laag hout erover enzo.
Het is een betere skateplek, maar daar heb je niet het gevoel van het skateboarden zelf, van de sfeer eromheen.
Het is een park en iedereen is daar meer bezig met skaten.
Je kan daar ook wel een beetje chillen, maar In de zomer ben ik liever hier.
Je kan daar wel beter skaten, het is groter, beter gebouwd en er is meer.
In de winter gaan we daar naar toe.
In de zomer is dit echt de beste plek!
Deze plek smaakt naar een biertje met zijn allen na het skaten.